Kilka słów o tym, jak roleta wyparła zasłonę
Współcześnie coraz częściej klasyczną zasłonę zastępuje elegancka roleta, która jest znacznie praktyczniejsza i wygodniejsza w codziennym użytkowaniu. Zanim jednak stylowe osłony dzień-noc czy też funkcjonalne rolety zewnętrzne „zagościły” w naszych oknach, prym wiodły proste zasłony materiałowe oraz firany.
W poprzednim artykule pisaliśmy o rodzajach osłon okiennych stosowanych w czasach starożytnych. Jeśli natomiast chcielibyśmy wziąć pod lupę epokę średniowiecza w Europie, nie natkniemy się na zbyt wiele informacji na ten temat. Może to wynikać z faktu, że w wiekach średnich przesłony tego rodzaju stanowiły towar luksusowy, na który mogli sobie pozwolić wyłącznie najbogatsi.
W średniowieczu stosowano:
-
drewniane okiennice, które chroniły wnętrza izb przed wiatrem i chłodem*
-
grube tkaniny mocowane we wnękach okiennych oraz drzwiowych; ich konstrukcja przypominała kurtynę; taką zasłonę zaciągano za pomocą sznurków
-
w XIV wieku w domach możnowładców pojawiły się osłony z jedwabiu, przywodzące na myśl zwiewne firanki
* Warto w tym miejscu wspomnieć, że szyby (tafle szkła) zaczęto powszechnie stosować w oknach dopiero w XVI wieku. Wcześniej „wypełniano” wnęki okienne specjalnymi błonami z papieru, cienkiego płótna albo materiałami pochodzenia zwierzęcego (na przykład błony z rybich pęcherzy). Taka „szyba” była półprzezroczysta, a czasami prawie wcale nie przepuszczała światła. Nie było więc konieczności montowania dodatkowej osłony przeciwsłonecznej.
Zasłony na bogato
Z czasem grube kawałki materiału zawieszane w oknach przybierały bardziej wyrafinowane kształty. Motywy roślinne na materiałach, z których wykonywano zasłony, pełniły również funkcję dekoracyjną i świadczyły o statusie społecznym rodu. Renesans, a zwłaszcza barok przyniósł znaczące zmiany w architekturze wnętrz. Ogromną popularność zyskały mocno zdobione zasłony i lambrekiny, które montowano w oknach, drzwiach, przejściach, przy baldachimach, ambonach czy też ołtarzach. W XIX wieku ozdobne zasłony, firany oraz draperie były bardzo modne. W epoce wiktoriańskiej okna wręcz opływały w luksusowych tkaninach i pozłacanych haftach.
Skarby kopenhaskiego zamku
W spisie inwentarza zamku w Kopenhadze, wykonanym w 1669 roku, uwzględniono rolety obsługiwane przy pomocy sznurków. Były to pięknie zdobione przesłony, które doskonale wyglądały wewnątrz budynku, jak i z zewnątrz. Tego rodzaju rolety stosowano również w Anglii, Holandii, Francji, a także w Ameryce. Nierzadko przedstawiały sielskie pejzaże, motywy kwiatowe oraz roślinne.
Epoka wielkich odkryć
Wiek XIX przyniósł wiele nowych wynalazków. Postęp cywilizacyjny zrewolucjonizował niemal każdą dziedzinę życia człowieka. Zmiany nie ominęły również branży osłon okiennych. W Ameryce wynaleziono wałek sprężynowy, służący do zwijania/rozwijania rolety. Niebawem w Danii rozpoczął pracę jeden z pierwszych producentów rolet, Christia Faber, który wraz z żoną Johanne zajął się produkcją ekskluzywnych, ręcznie malowanych osłon. Wyroby rodziny Faber szybko podbiły europejski rynek. Jak dalej potoczyły się losy rolet i żaluzji? Zachęcamy do lektury kolejnego artykułu na naszym blogu!